Mikołajki

Naszkicowałam myśli w ołówku
Tchnęłam w nie życie
Ubrałam w kształty innych liter
Powiedziałam…nie mówiąc…
Zawsze możesz wziąć gumkę
I zetrzeć moje ślady miłości.

Św.Mikołaju,

Piszę do Ciebie ten list.

Wiem, wiem...trochę późno...Ty już nocą odwaliłeś całą robotę.

Teraz pewnie wylegujesz się na obłoczkach i patrzysz, jak wszyscy cieszą się z prezentów.

Czy wszyscy?

Czy o wszystkich pamiętałeś?

Popatrz, jaka to chwilami trudna sztuka - pamiętać...

I jak cholernie boli...gdy nie pamięta nikt..

I jak źle jest......gdy nikt nie chce pamiętać...

A wystarczy przecież drobny prezent...

dobre słowo, uśmiech, ślad obecności, okruszynka pamięci...

Uśmiecham się do ciebie św. Mikołaju......

i do Was też się uśmiecham.....przez łzy....